Beste Baardbroeders,

De Panorama is met een artikel uitgekomen waarin staat dat baarden meer bacteriën bevatten dan een hondenvacht. Het idee was dat ze gingen testen hoe veilig het zou zijn om honden in een MRI-apparaat te leggen dat alleen voor mensen bedoeld is. Blijkt dat in alle gevallen er hoge concentraties bacteriën in de baard zitten terwijl dat bij woef niet altijd het geval is. Van zo’n berichtgeving krijg ik wel zo’n verschrikkelijke anusjeuk. Van zo’n onderzoek ook trouwens en niet vanwege de uitkomst. Ik vind dat we onderzoekers, ook Zwitserse zoals hier het geval is, moeten kunnen vertrouwen op het genereren van grote hoeveelheden data die ze op correcte wijze interpreteren. Dat lijkt hier toch niet echt het geval te zijn geweest. Dan wordt de conclusie van het onderzoek gepubliceerd en door Panorama, wat toch geen kleine jongen is, zonder bronvermelding of link naar het onderzoek. Over die grote hoeveelheden data, daar wil ik het even over hebben. Ze hebben 18 baarden getest, alsof er in heel Zwitserland geen grotere controlegroep te vinden is. Die bleken zo smerig dat sommigen zelfs grotere concentraties bacteriën bevatten dan een toilet. Waar het dus op neerkomt is dat ze 18 schooiers van de straat getrokken hebben die de avond daarvoor met hun zwervervrienden 2 girls 1 cup hebben nagespeeld en vervolgens daar een wattenstaafje doorheen hebben gehaald. Zo doe je natuurlijk geen betrouwbaar onderzoek.

Waarde Baardbroeders,

Heb je die wachtrijen op Schiphol gezien? Godnondeju dat is toch ook niet meer normaal. Aangezien een retourtje Amsterdam me in juli zo’n €1200,- zou kosten weet ik eigenlijk niet waarom het zo druk is daar, maar wellicht hebben een paar oplettende vakantiegangers beter geboekt dan ik. Niet dat ik van plan ben om zo’n bedrag uit te geven aan een vlucht van een uurtje maar dat is wat de KLM met droge ogen aan me durfde te vragen toen ik ging informeren naar de kosten. Wat je zo lang in die rij moet doen om jezelf een beetje bezig te houden weet ik ook niet. Ik word altijd chagrijnig en agressief van in de rij staan. Normaalgesproken helpt een flink orgasme wel tegen zo’n bui, maar je kan daar niet met je goede fatsoen aan je tijger gaan staan trekken. Dan weet je zeker dat je ’s avonds op Dumpert staat. Dat mensen niet met fakkels en hooivorken verhaal gaan halen bij de directie van Schiphol is mij een raadsel, ik ben in ieder geval wel naar een ludieke manier aan het zoeken om bij de KLM te klagen want €20 per minuut lijkt toch verdacht veel op topvoetballer-achtige vergoedingen. Wellicht hebben de boeren wel alles opgekocht voor hun demonstraties. Die gaan er ook met gestrekt been in op het moment en of je nou voor of tegen die boeren bent, ze kunnen wel lekker demonstreren.

Waarde Baardbroeders,

TATADATATAAAAA…. Daaaaar issie dan, de extra lange nummer 50 jubileumblog. Hoe gaan we dat vieren? Nou met een hele dikke Cubaanse sigaar, een paar bakken bier en pak je wijf maar eens flink bij haar tieten, zeg maar dat ik gezegd heb dat het mag. We zijn letterlijk begonnen met bier en tieten in blog 1 en nu is het tijd om daad bij het woord te voegen. We gaan uiteraard in de feestvreugde delen want zonder jullie als trouwe lezers komen we niet zo ver natuurlijk. Daarom heeft Sebas onderaan de blog een kortingscode toegevoegd want geheel volgens Nederlandse traditie is er geen feest totdat de man die gratis dingen weggeeft is geweest. Ik weet niet wat hij gaat weggeven, maar hij zoekt het maar uit want het is FEEST. In de afgelopen 3 jaar heb ik met jullie lief en leed gedeeld over het leven van de beer met de baard en de pen is nog lang niet leeg. Ik heb met jullie gedeeld over hoe een ongelofelijke kuthekel ik wel niet heb aan panda’s, hoe mensen die klagen over mijn teksten die klacht in hun reet kunnen stoppen en over hoe ik m’n schoonmoeder meermaals naakt in de gang tegenkwam. Maar het ging natuurlijk vooral over hoe geweldig het leven met een baard is, dat iedere vrouw eigenlijk een baard tussen haar benen verdient en dat we lief voor elkaar moeten zijn tot op het homo-erotische af. Mijn klaagzangen over slecht opgevoede kinderen, mijn eppobaas en hoe ik een agent voor veldwachter uitgemaakt heb omdat hij om 3 uur ’s nachts mij op de bon slingerde fietsen rustig tussen alle andere verhalen door. We gaan gewoon vrolijk verder waar we gebleven zijn, en omdat ik inmiddels weer uit mijn hok mag ga ik ook weer dingen beleven.

Waarde Baardbroeders,

Het is even stil geweest rondom de beer. Dat komt niet doordat ik in coma lag na een avondje flink zuipen of omdat ik weer eens in het gevang zat na flink urineren tegen een politiewagen, maar gewoon omdat ik het teringdruk heb. Die drukte heeft niets te maken met mijn werk of herstel van een succesvolle knieoperatie, FYI: de beer kan weer lopen, maar dat heeft te maken met het managen van mijn mokkel. Normaalgesproken heb ik een redelijk onderhoudsvrije vriendin, dat wil zeggen dat het enige wat ik hoef te doen is er regelmatig eten of een piemel instoppen en dan is ze tevreden. Maar nu is onze bruiloft over 2 weken en verandert ze langzaam maar zeker in bruidzilla. Er moet namelijk nog zoveel geregeld worden, er is geen andere oplossing dan daar maar heel veel over te stressen. Even onder ons, er hoeft helemaal niet veel geregeld te worden, alles is gedaan. Het zijn slecht een paar kleine details die even aangetipt moeten worden en dan gaan we een hele leuke dag hebben. Maar dit is blijkbaar genoeg voor een flinke portie stress en bijna janken. Mijn levensmotto komt hier dan ook dagelijks om de hoek kijken: geen gejank, aan d’n drank! Dus ik heb inmiddels een fast-pass bij de kassa van de lokale slijterij.

Waarde baarbroeders,

Ik ben voor de eerste keer in mijn leven mee geweest naar een zonnebankstudio. Ik heb in mijn 37 jaar nog nooit gebruik gemaakt van zo’n ding en ik wilde toch de boel wel eens even checken. Onderweg naar de studio voelde ik me een beetje vreemd. Alsof je naar een of andere ondergrondse sekskelder gaat om eens voor een goeie door een dominatrix afgezweept te worden. Dat gevoel verdween niet echt toen we daarbinnen kwamen. Het enige licht in die hele toko leekt uit de zonnebanken te komen en het gaf een rare blacklightachtige gloed door de hele ruimte. Alsof je in een seksclub uit het jaar 3000 staat. Ik had ook echt verwacht dat ik daar door een of andere robot naar een donker kamertje geleid zou worden, maar in plaats daarvan was het afrekenen bij de automaat en op tijd het juiste hokje vinden. Afrekenen trouwen was een bonus, want ik heb het opgezocht en dit is zo’n beetje het enige in heel fucking Noorwegen dat goedkoper is dan in Nederland.

Het zonnetje begint weer te schijnen. Waar ik me normaalgesproken verheug op de vitamine D productie en de overvloed van borsten en benen die weer achter hun verhullende kleding vandaan komen, verheug ik me nu op alle klusjes die in en om het huis gedaan moeten worden. Het hele terras moet met de hogedrukspuit worden schoongemaakt en daarna gebeitst worden, alle planten moeten gepot worden, de voorjaarsschoonmaak staat op het programma en ik het er zin in. Doordat ik nog steeds geen kut kan heb ik mezelf maar gebombardeerd tot opzichter. Ik ga overal in de weg staan en dan tegen iedereen zeggen hoe ze het eigenlijk hadden moeten doen terwijl ik ergens een donut naar binnen sta te metselen. We kennen allemaal zo’n lul. Steekt nooit een poot uit, en pas nadat mensen met het zweet op de rug een half uur hebben staan zwoegen krabt hij aan z’n baard en zegt: ja maar zo was het handiger geweest…. Ik krijg in mijn leven waarschijnlijk maar 1 kans om de eikel van de lente te zijn en ik zal er de komende 10 jaar zwaar voor moeten boeten maar ik denk dat het dit wel waard is. Normaal is dit natuurlijk de taak van mijn vriendin. Die claimt aan het begin van het voorjaar direct dat ze niet sterk genoeg is voor het zware werk, waardoor ik me belangrijk voel en het graag overneem.

Waarde baardbroeders, geachte lezers,

In de lappenmand of niet, het maakt geen hol uit want het leven gaat verder. Ik bedoel, Koos Alberts had ook een carrière terwijl hij niet kon lopen. Niet dat ik mezelf nou zo nodig moet vergelijken met een schlagerzanger, maar ik wil alleen maar aangeven dat er mogelijkheden zijn en als alles mislukt kan dat altijd nog. Daarnaast heb ik de goede hoop dat mijn arts de schade kan repareren en als ik niet besluit om te gaan freerunnen, olieworstelen of me aansluit bij de lokale SM-vereniging zou ik er na de operatie toch een flinke tijd tegenaan moeten kunnen. Dat betekent dat ik geestelijk toch enigszins in vorm moet blijven. Mijn geestesgesteldheid is ronduit verdorven te noemen en dat moet natuurlijk wel zo blijven. Het beste vermaak is leedvermaak en ik houd wel van zelfspot dus zolang ik hier met mijn poot omhoog lig lijkt het me de juiste mindset om daar maar eens goed gebruik van te maken. Ik bedoel maar, als ik een bejaarde onder zijn rollator zie glijden of een kind met een soft ijsje in zijn ijsco zie vallen moet ik ook gewoon keihard lachen, dus waarom niet nu ik zelf niet de ene poot voor de andere kan zetten?

Beste Baardbroeders,

Zeg Coen, wat ga je vandaag doen? Helemaal niks, ik lig al een maand op de bank stof te vergaren. Na een ongelukje heb ik het vermogen om te lopen verloren en sindsdien zit ik thuis en op de bank waar ik nu meer tijd doorbreng dan op mijn zo geliefde toilet. Dat klinkt ietwat dramatisch maar ik ben gewoon op m’n bek gegaan terwijl ik naar de auto liep. Door alle sneeuw, dooi en aanvries was het super glad en ik gleed onderuit waarbij mijn knie onder mijn lijf terecht kwam en ik er met het volle gewicht, wat behoorlijk is, op viel. Resultaat is dat er iets in de knie is afgescheurd, wat dat is weet ik nog niet, maar ik kan in de tussentijd niet lopen. Ik vind het wel een beetje een lullige manier om invalide te geraken, maar gebeurd is gebeurd.