De beer met de baard

Beste baardbroeders,

Ik hoop dat jullie allemaal een prettige jaarwisseling gehad hebben en dat de kater inmiddels gezakt is. Voor de illegale vuurwerkfrikandellen, ik hoop dat je alle vingers nog hebt want het is toch lastig je baard te verzorgen als je niet meer tot 10 kan tellen. Om maar eens met de deur in huis te vallen, wat is momenteel de stand van het land voor de gemiddelde baarddrager? We hebben het zwaar. Ik denk zelfs dat we een plek verdienen op de lijst van bedreigde diersoorten van het wereldnatuurfonds. De baard dragende mens, ofwel homo barbatum in het latijn, heeft eigenlijk geen natuurlijke vijanden maar desondanks moeten we ons ernstige zorgen maken over het voortbestaan van deze unieke subsoort. Hoe komt het dat deze unieke en majestueuze soort zo onder druk staat?

Waarde Baardbroeders,

Dit wordt de laatste blog van het ongelofelijke kutjaar dat we 2020 noemen. Ik ga dit echter niet in de oudejaarsstijl doen van Youp van ’t Hek, ik ga jullie mijn verwachtingen vertellen van de dag zelf in de hoop dat jullie een betere dag hebben dan ik.

06:30: Ik word wakker doordat vrouwlief aan mijn scrotum aan het krabben is. Ik heb tijdens de kerst het grapje gemaakt dat vrouwen ’s ochtends eerst in hun ogen wrijven omdat ze geen zak hebben om aan te krabben en dat heb ik tot nu toe dagelijks moeten bekopen. Vervolgens ben ik in de war, want ik ben net wakker en ik hoef niet aan m’n zak te krabben, dat is zojuist gedaan. Dus al krabbend aan mijn baard ga ik naar het toilet om even professioneel Angry Birds te spelen.

Beste baardbroeders,

Het is weer eens zo ver, we hebben een nieuwe lockdown aan onze broek hangen. Ik weet zeker dat er veel mensen van zullen balen, ongeacht of ze het er mee eens zijn of niet. De eerste keer kwam het ons stiekem wel goed uit want we konden prima wat extra vakantie gebruiken en het was mooi weer. Dat betekende wat we, op z’n Brabants gezegd, “De keinder buiten konden skuppen” als ze lastig waren. Maar dat is in deze donkere en barre dagen niet mogelijk want onze jeugd is niks meer gewend en buitenspelen hebben ze al jaren niet meer gedaan. Hoe kom je deze dagen dan door zonder dat je kroost je baard gebruikt als liaan om van de badkamer naar de keuken te slingeren? Hoe gaan we ervoor zorgen dat het gourmetten op kerstavond niet bij voorbaat een oorlogsfront wordt waarbij ons huwelijk ernstig op het spel staat? Hoe gaan we in godsnaam de hele kerstvakantie doorkomen zonder afgevoerd te worden in een dwangbuis en in een kamertje gesmeten worden waar we met de muur kunnen knuffelen? Geen zorgen, ik heb het antwoord op alle vragen.

Waarde baardbroeders,

Maatje meer, geen probleem. We vinden uiteindelijk allemaal een geweldige partner om een hele simpele reden. Uiteindelijk verlagen vrouwen hun standaard. Als ze jong zijn willen ze een rijke gespierde man, maar laten we eerlijk zijn, die bestaan bijna niet. Zo’n beetje de enige kans daarop is als een fitnessinstructeur de Staatsloterij wint. Dus, als ze ergens mid-20 zijn, laten ze dat rijk zijn vallen als een baksteen en gaan ze gewoon voor een kerel die stoer maar zachtaardig is en die gewoon werkt voor de kost. De enige vraag die dan nog over blijft is of hij dan toch tenminste gespierd kan zijn, en het antwoord is nee. Mensen die de hele dag werken hebben toch goddomme geen tijd of energie om iedere dag 3 uur te beulen in de sportschool? Wij hebben maar 1 spier die goed getraind is en dat is de bierspier. De enkeling onder ons die wel dagelijks kan sporten heeft een uitgebreide keuze dus die zijn allemaal zo bezet waardoor er een groot deel van de mooienvrouwen populatie nog steeds single is. Wanneer ook zij hun standaard verlagen, well that’s when the men with the curves come in.

Het is na anderhalf jaar eindelijk zo ver. Mijn vriendin heeft door dat ze mij kan blackmailen in de blogs die ik voor mijn gewaardeerde publiek schrijf. De manier waarop zij ervoor kiest dit te doen is omgekeerde censuur. In plaats van ergens niet over mógen schrijven, móét ik nu schrijven over mijn heftige gesnurk om haar tevreden te houden en mijn plaats in de slaapkamer niet te verliezen. Dat ik die plaats behoud is essentieel voor mijn seksleven want ’s avonds sta ik er goed op, maar als ik ’s ochtends aankom vanuit de logeerkamer met m’n Pommetje horlepiep in volle glorie, een adem waar het laminaat van krom trekt terwijl ik al krabbend aan m’n baard een scheet laat worden mijn kansen nou niet echt groter. Stiekem vind ik dit ook wel een goed onderwerp dus trappen we het af.

Waarde baardbroeders,

Een award winning tattoo, heb je die? Dit is je kans want in deze editie van mijn blog gaan we prijzen uitreiken. Dat is de belofte, nu de inhoud. Ik vind mezelf best een stoere vent. Ik heb een grote bek, ga doorgaans geen uitdaging uit de weg, drink mijn potten bier per halve liter+ en ik heb ook nog eens de uitstraling en het gezicht dat daarbij past. Beetje dikke kop wel, maar daardoor heb ik gewoon meer plek voor mijn baardgroei. Toch vind ik eigenlijk mijn vriendin veel stoerder dan mij. De reden hiervoor is simpel: zij heeft diverse tatoeages op haar arm en rug staan, een uniek moment waarvan ik enkel nog getuige ben geweest maar wat ik nimmer zelf heb mogen meemaken. Ik vind dan ook dat, hoewel mijn ouders me wellicht onterven, het de moeite waard om hier ook maar eens aandacht aan te schenken. Dit is een reeds lang gekoesterde wens van mij, dus jullie hoeven niet bezorgd te zijn dat ik dit doe om erbij te horen zoals een 17-jarige havo-scholier die voor het eerst een joint ter dikte van z’n pols in z’n toeter steek en een hijs neemt.

Beste Baardbroeders,

Het foodtruck festival in Grimstad, daar moeten we heen. Ik mezelf netjes voorbereid met m’n zomerbaard, Vikingkapsel en een scheiding in m’n schaamhaar, want ik zou daar eens even een lekkere vette bek gaan halen. Bij aankomst zie ik het fiasco al van ver af aankomen, want het kleinste plein in de stad herbergt dit festival en er staan maar zo’n 12 trucks die proberen hun troep te verkopen. Toppunt der droeftoeters was een truck die claimde Belgische friet te verkopen maar geen mayonaise bij de friet had. Naast dat de geur, kleur en smaak niet overeenstemde met een lekkere Belgische bak patat kon ik m’n friet niet eens verzuipen in de mayo en de teleurstelling was compleet. Op die manier kan ik natuurlijk niet werken aan een almaar groter wordende bierpens en een onvermijdelijke hartaanval tegen de tijd dat ik 46 ben. Daarnaast staat het hele plein vol met Noorse kerels die hetzelfde idee hadden als ik en eigenlijk staan ze me allemaal gruwelijk in de weg. Toch, als ik naar een stand loop, gaat de menigte uit elkaar alsof een melaatse ben in Bijbelse tijden.

Waarde baardmeneren,

De zomer komt er al bijna aan en dat maakt mij intens gelukkig. Afgezien van dat het zo warm is en ik meteen de rug nat heb van het zweet boven de 23,5 C vind ik dat heerlijk. Mijn favoriete bezigheden hier zijn lekker aan het strand zitten, m’n eigen een beetje nathouden en iedere dag een flinke biefstuk op de grill mieteren. Zwemmen in de zee vind ik ook mooi maar dat kost me dan eigenlijk weer net te veel moeite. Ik bedoel, ik krijg al bijna een astma aanval als ik na het werk naar de auto loopt, dus dat zwemmen is wat te veel van het goede. Deze zomer zit er voor de beer helaas geen vakantie in. Omdat ik namelijk nog geen werkgeschiedenis heb krijg ik niet genoeg vakantiegeld om het de hele zomer uit te zingen dus moet ik gewoon gaan werken. Mijn vriendin wel, dus ik mag die zatlel straks iedere dag op ’t strand gaan ophalen omdat ze weer te veel pinten of mojito’s naar binnen gewerkt heeft. Maar ik zal niet de enige zijn die in de vakantie mag werken, dus dit is mijn
ode aan alle noeste werkers die de zon iedere dag trotseren om brood op de plank te krijgen.